چین خوردگی و گسلش در گسترۀ معدنی ایرانکوه، جنوب اصفهان

منطقه ایرانکوه در 20 کیلومتری جنوب شهر اصفهان واقع شده است. شیل های سیاه همراه با سیلت و ماسه سنگ های به سن ژوراسیک زیرین قدیمی ترین واحدهای سنگی رخنمون یافته اند که در دامنۀ شمالی ایرانکوه برون زد دارند. سنگ های آهکی- دولومیتی به همراه مقدار کمی شیل و مارن به سن کرتاسه زیرین به صورت دگرشیب و با حضور کنگلومرای قاعده ای روی سنگ های ژوراسیک زیرین قرار دارند. روند ساختاری چین خوردگی باخترشمال باختری- خاورجنوب خاوری است. در دامنۀ شمالی رشته کوه، ناودیسی با سطح محوری تقریباً قائم با محوری دارای میل°35 درجه و طاقدیسی با محور دارای میل°23 درجه به سمت باختر دیده می شوند که ادامه آن را می توان در دامنۀ جنوبی رشته کوه مشاهده کرد. با توجه به جنس متفاوت واحدهای سنگی، چین خوردگی های فرعی نیز درون این ناودیس و طاقدیس وجود دارند که با روند ساختاری منطقه مطابقند. در معدن گوشفیل و تپه سرخ 1، گسل معکوس گوشفیل- تپه سرخ با شیب °75 درجه به سمت شمال خاور، واحد شیلی ژوراسیک زیرین را روی واحدهای کرتاسه زیرین قرار داده است. شواهد میدانی نشان می دهد که این گسل در ابتدا نرمال و دارای شیب به سمت جنوب باختر بوده است که در طول چین خوردگی نزدیک سطح زمین، چرخیده و شیب زیاد به سمت شمال خاور یافته است. گسل های با روند شمال باختر- جنوب خاور کنترل کننده کانه زایی در منطقۀ ایرانکوه هستند که گسل گوشفیل- تپه سرخ یکی از آن هاست.